دعا برای شیر

ابن‌شهر آشوب از علی بن ابی‌حمزه بطائنی روایت کرده:
« در راهی با امام موسی کاظم علیه‌السلام همراه بودم. ناگهان شیری آمد و دست خود را بر کفل أستری که امام علیه‌السلام بر آن سوار بود نهاد. از شدت ترس همگی ما بر جایمان میخکوب شدیم حضرت توقف فرمود - ابدا استر آن حضرت رم نکرد - پس حضرت مانند کسی که به همهمه‌ی شیر گوش می‌دهد به جانب او نظر نمود. آنگاه شیر به کنار راه رفت و امام صورت مبارک خود را به جانب قبله گردانید و دعائی خواند که من نفهمیدم و آنگاه به دست ولایت خود اشاره به شیر نمود، یعنی که برو! شیر همهمه‌ی طولانی نمود و امام آمین فرمود و آنگاه شیر رفت. من که در دریای تعجب غرق بودم پرسیدم: « فدایتان شوم، یابن رسول الله! قصه‌ی عجیبی بود! مرا نیز از داستان آگاه کنید. » حضرت فرمود: « این شیر نزد من آمد و از سختی زایمان ماده‌اش شکایت کرد و از من خواست تا از خداوند بخواهم که درد زاییدن را برای همسرش آسان نماید. من نیز دعا کردم و به او گفتم، بچه‌ای که همسرت برایت خواهد زایید نر است. » پس شیر شادمان شد و برای من دعا کرد و گفت:
« خداوند مسلط نکند بر تو و ذریه‌ی تو و بر دوستان تو درندگان را و من دعای او را آمین گفتم. » [1] .