دستور خواب تا هنگام شهادت

اکثر محدثین و مورخین در کتاب‌های مختلفی آورده اند:
هنگامی که مأمورین حکومتی خواستند امام موسی بن جعفر علیه‌السلام را از مدینه ی منوره به سوی عراق حرکت دهند، حضرت به فرزند خود، حضرت رضا علیه‌السلام دستور فرمود تا زمانی که خبر قتل و شهادت پدرش را نیاورده اند، هر شب رختخواب خود را جلوی اتاق آن حضرت پهن نماید و در آن بخوابد. خادم آن حضرت گوید: من هر شب رختخواب حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام را جلوی اتاق امام موسی کاظم علیه‌السلام پهن می‌کردم و حضرت رضا سلام الله علیه می آمد و می‌خوابید. و مدت چهار سال به همین منوال سپری شد، تا آن که شبی از شب‌ها وقتی رختخواب را پهن کردم، حضرت نیامد و تمام اهل منزل وحشت زده؛ و غمگین شدیم و همگی در فکر فرو رفتیم که حضرت رضا علیه‌السلام کجا رفته؛ و چه شده است؟
چون صبح شد متوجه شدیم که حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام آمد و مستقیماً نزد ام احمد - یکی از همسران امام موسی کاظم علیه‌السلام رفت و فرمود: ای ام احمد! آنچه پدرم نزد تو به ودیعه نهاده است، تحویل من بده.
در این هنگام، ام احمد فریادی کشید و گریه کنان بر سر و صورت خود زد و گفت: مولا و سرورم شهید گشته است. امام رضا علیه‌السلام فرمود: آرام باش و تا زمانی که خبر شهادت پدرم منتشر نشده است سکوت نما. پس، ام احمد آرامش خود را حفظ کرد؛ و آن گاه صندوقچه ای را به همراه دو هزار دینار آورد و تحویل امام رضا علیه‌السلام داد و گفت: پدرت، امام موسی کاظم علیه‌السلام این‌ها را به عنوان ودیعه نزد من نهاد و فرمود:
تا هنگامی که خبر شهادت مرا نشنیده ای، از این اشیاء خوب مراقبت و نگه داری کن؛ و چون خبر قتل مرا شنیدی، فرزندم رضا - سلام الله علیه - نزد تو می آید و آن‌ها را مطالبه می‌نماید، پس همه را تحویل او بده؛ و بدان که او بعد از من امام و حجت خداوند متعال بر تمامی خلق می‌باشد [1] . همچنین مرحوم شیخ صدوق و طبری و دیگر بزرگان ضمن حدیثی طولانی از حضرت ابومحمد امام حسن عسکری علیه‌السلام آورده اند: امام موسی کاظم علیه‌السلام سه شب مانده به آخر عمر شریفش، به زندان بان خود - مسیب - فرمود: من سه روز دیگر به سوی پروردگار خود رحلت خواهم کرد و این شخص پلید و پست - سندی بن شاهک - ادعا می‌کند که مراسم تجهیز کفن و دفن مرا انجام می‌دهد. و سپس افزود: ای مسیب! بدان و آگاه باش که چنین کاری امکان پذیر نیست، بلکه فرزندم، علی بن موسی الرضا علیه‌السلام مرا تجهیز و تدفین می‌نماید.
و چون جنازه ام به قبرستان قریش منتقل گردید، درون قبر، لحدی برایم درست کنید؛ و هنگامی که درون لحد قرار گرفتم، سعی کنید که قبرم را مرتفع نگردانید؛ و نیز از خاک قبر من جهت تبرک استفاده نکنید؛ چون خوردن تمام خاک ها حرام است، مگر تربت شریف جدم، امام حسین علیه‌السلام که خداوند تبارک و تعالی برای شیعیان و دوستان در آن تربت، شفا قرار داده است.
مسیب در ادامه روایت گوید: چون روز سوم فرا رسید و لحظات شهادت حضرتش نزدیک شد، فرزند بزرگوارش حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام - که از قبل او را می‌شناختم - حضور یافت و من شاهد حضور آن حضرت تا پایان مراسم بودم [2] . و چون حضرت ابوالحسن، امام موسی بن جعفر علیهماالسلام در همان زندان بغداد به شهادت رسید - که بعد از مدت‌ها، آن زندان تبدیل به مسجدی شد، که در بغداد در محل دروازه کوفه موجود می‌باشد - توسط فرزندش امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام تجهیز شد و در قبرستان قریش، در اتاقی که خود امام موسی کاظم علیه‌السلام خریداری کرده بود، دفن گردید [3] .