حرمت مسجد

در جواب این سؤال که چرا مسجد را باید تکریم و احترام نمود (؟) امام صادق علیه‌السلام پاسخ می‌دهند: چون مساجد خانه‌های خدا در روی زمین می‌باشند، لانها بیوت الله فی الارض. [1] نیز فرمود خوشا به حال آن کسی که در خانه خود وضو بسازد و مرا در خانه‌ام زیارت کند، طوبی لمن تطهر فی بیته و زارنی فی بیتی. [2] . مسجد از آن مقدار حرمت برخوردار است که حتی ریگ‌های آن تسبیح گوی خدای سبحان می‌باشند. از امام باقر علیه‌السلام روایت این گونه است که هر کس ریگ‌های مسجد (سابق صحن یا حتی شبستان مساجد پوشیده از ریگ و سنگ ریزه بوده است) را برده، باید به مسجد بازگرداند؛ زیرا آن ریگ‌ها تسبیح خدا می گویند، فانها تسبح. [3] . در مورد پاداش کسی که به سوی مسجد می‌رود، از امام صادق علیه‌السلام آمده است: من مشی الی المسجد لم یضع رجله علی رطب و لا یابس الا سبحت له الارض الی الارضین السابعة. [4] «هر کس به سوی مسجد برود پای خویش را به هیچ تر و خشکی نمی‌گذارد، جز آن که زمین تا زمین‌های هفتم وی را تسبیح می گویند.» نیز از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم این گونه روایت است که هر کس با مسجد انس بگیرد خدا با وی انس خواهد گرفت، من ألف المسجد ألفه الله. [5] .