نماز جماعت

ابن ادریس گفته است:
از ابو عبدالله سیاری روایت شده که گفت: به امام جواد علیه السلام عرض کردم: گروهی از پیروان شما، وقتی با هم اند و وقت نماز داخل می شود،کس از آنها جلو می رود (امام جماعت می شود) و نماز را به جماعت اقامه می کنند.
حضرت فرمود: اگر بین امامی که به او اقتدا می کنند و بین خدای متعال، حق و حقوق زمین مانده ای نیست، امامتش مانعی ندارد. راوی گفت: بار دیگر به حضرت عرض کردم: با خبر شدم که گروهی از دوستان شما، گرد هم جمع می شوند و چون وقت نماز فرا می رسد، مؤذنی از خودشان اذان می گوید وکی از آنها جلو می ایستد و به او اقتدا می نمایند؟ حضرت فرمود: اگر دلهای آنها،کی است و هماهنگ اند، مانعی ندارد، عرض کردم: این همدلی و هماهنگی، قابل شناسایی نیست! حضرت فرمود: بنابراین، امامت را به اهلش واگذارند. [1] .
کلینی آورده است:
از ابو علی بن راشد روایت شده که گفت: به امام جواد علیه السلام عرض کردم: همانا موالیان شما، مختلف اند وک دست نیستند، آیا می توانم پشت سر همه آنها، نماز بگزارم؟
حضرت فرمود: نماز اقامه مکن، مگر پشت سر کسی که به دینش اطمینان داری، سپس فرمود: من، موالی و دوستان صالحی دارم (چرا پشت سر آنها نماز نمی خوانی؟) عرض کردم: اصحاب واران (می خواستم بگویم اصحاب واران هشاما اصحابونس و...) و پیش از آنکه حرفم را به پایان ببرم، آغاز سخن کرد و فرمود: نه (نام آنها را به تفصیل پیش من نگو، از علی بن حدید سوال کن) او تو را به آنچه که باید عمل کنی امر می کند.ا (یا اینکه حضرت فرمود:) این (نام موالی مخصوص من) از چیزهایی است که علی بن حدید تو را به آن امر خواهد کرد. عرض کردم: آری چنین است.[2] .
شیخ صدوق گفته است:
ابو عبدالله برقی در نامه ای به امام جواد علیه السلام نوشت: فدایت شوم! آیا نماز، پشت سر کسی که بر امامت جد شما،ا پدر بزرگوارتان متوقف است، جایز و رواست؟
حضرت فرمود: پشت سر چنین کسی، نماز مگزار. [3] .
و نیز نقل کرده است:
حسن بن عباس بن حریش رازی، از امام هادی و امام جواد علیهما السلام روایت کرده که فرمودند: هر کس که برای خدای متعال، جسم قائل است، زکاتش ندهید و پشت سرش، نماز نگزارید. [4] .
و نیز گفته است:
از علی بن مهزیار، روایت شده که گفت: به امام جواد علیه السلام نوشتم: فدایت شوم! پشت سر کسی که قائل به جسم است و نیز کسی که قائل به گفته «یونس بن عبدالرحمان» است، نماز می گزارم، بفرمائید چه صورت دارد؟ حضرت در جوابم نگاشت: پشت سر آنان، نماز نگزارید، از زکات خود به ایشان، نپردازید، از آنها، بیزاری جوئید، خدای متعال از آنان بیزار است. [5] .