پاسخ به یک سؤال فقهی

قال المأمون لیحیی بن أکثم: اطرح علی أبی‌جعفر محمد بن الرضا علیهماالسلام مسألة تقطعه فیها. فقال یا أباجعفر ما تقول فی رجل نکح امرأة علی زنا أیحل أن یتزوجها؟ فقال علیه‌السلام: یدعها حتی یستبرئها من نطفته و نطفة غیره، اذ لا یؤمن منها أن تکون قد أحدثت مع غیره حدثا کما أحدثت معه. ثم یتزوج بها ان أراد، فانما مثلها مثل نخلة أکل رجل منها حراما ثم اشتریها فأکل منها حلالا فانقطع یحیی. [1] .
مأمون به یحیی بن اکثم گفت:
مسأله‌ای برای ابی‌جعفر (امام محمد تقی) عنوان کن که در آن بماند و پاسخی نتواند! آنگاه یحیی گفت: ای اباجعفر! چه گویی درباره‌ی مردی که با زنی زنا کرده، آیا رواست که او را به زنی گیرد؟
امام علیه‌السلام در پاسخ فرمود: او را وانهد تا از نطفه‌ی وی و نطفه‌ی دیگری پاک گردد، زیرا بعید نیست که با دیگری هم آمیزش کرده باشد. پس از آن، اگر خواست او را به زنی گیرد، زیرا که مثل او مانند مثل درخت خرمایی است که مردی به حرام از آن خورده، سپس آن را خریده و به حلال از آن خورده است. یحیی درمانده شد!