افطار (فضیلت هنگام افطار)

یکی از لحظه‌های عرفانی و معنوی، هنگامه‌ی افطار است که روزه‌دار پس از یک روز روزه‌داری با نام خدا به خوردن و آشامیدن روی می‌آورد، امام مجتبی علیه‌السلام نسبت به فضیلت هنگامه‌ی افطار فرمود:
قال علیه‌السلام:
ان لکل صائم عند فطوره دعوة مستجابة، فاذا کان اول لقمة فقل: بسم الله، اللهم یا واسع المغفرة اغفرلی، فانه من قالها عند افطاره غفر له [1] .
امام حسن علیه‌السلام فرمود:
(همانا برای هر روزه‌داری در هنگامه‌ی افطار، حداقل یک دعا به اجابت خواهد رسید، پس در هنگامه‌ی افطار اولین لقمه‌ای که برمی‌داری. بگو، به نام خدا، بار خداوندا! ای آن که آمرزش تو فراگیر است. مرا بیامرز، پس هر کس این جملات را در هنگامه‌ی افطار بگوید آمرزیده می‌شود.)