نشانه های عبادت

مرحوم ابن شهر آشوب در کتاب «مناقب» می‌گوید:
حال امام حسن علیه‌السلام چنین بود که هرگاه وضو می‌گرفت بندهای بدنش می‌لرزید، و رنگ مبارکش زرد می‌شد، وقتی علتش را از آن حضرت سؤال کردند، فرمود:
حق علی کل من وقف بین یدی رب العرش أن یصفر لونه و ترتعد مفاصله.
سزاوار است هر کس که در پیشگاه الهی حضور پیدا می‌کند، لرزه بر اندامش افتد، و رنگش زرد گردد.
و همچنین آن حضرت هنگامی که به کنار مسجد می‌رسید، سر خود را به سوی آسمان بلند می‌کرد و می‌گفت:
الهی؛ ضیفک ببابک، یا محسن؛ قد أتاک المسی‌ء، فتجاوز عن قبیح ما عندی بجمیل ما عندک یا کریم.
پروردگارا؛ میهمان تو در خانه‌ات ایستاده است، ای نیکوکار، بنده‌ی گناهکاری نزد تو آمده است، به خوبی‌های خودت از بدی‌ها و زشتی‌های من درگذر، ای بزرگوار بخشنده [1] .