سرانجام اشعث بن قیس

مجلسی گوید:در خبری آمده است حسن بن علی علیه‌السلام فرمود:
اشعث بن قیس کندی در خانه‌ی خود، مناره‌ای ساخته بود که هرگاه اذان مسجد جامع کوفه را هنگام نماز می‌شنید، بالای آن می‌رفت و در بلندای آن فریاد می‌زد:ای مرد! تو دروغگوی ساحری. و پدرم او را «گردنی از آتش» - به روایتی دیگر - «یالی از آتش» می‌نامید. در این باره از پدرم سؤال شد، فرمود:هنگامی که مرگ اشعث فرارسد، گردنی از آتش کشیده شده از آسمان، او را فرامی‌گیرد و می‌سوزاند و جز زغالی سیاه از او دفن نشود.
پس چون هنگام مردنش فرا رسید، همه حاضران آن آتش را دیدند که همچون گردنی کشیده، او را فراگرفت تا او را سوزاند، و او فریاد می‌زد واویلا، و آه مردم! می‌گفت [1] .