رهاورد صبر

ابن‌ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه از امام حسن علیه‌السلام نقل می‌کند که امام درباره‌ی صبر فرمود:
قال علیه‌السلام:
جربنا و جرب المجربون فلم نر شیئا أنفع وجدانا و لا أضر فقدانا من الصبر تداوی به الأمور و لا یداوی هو بغیره [1] .
امام حسن علیه‌السلام فرمود:
(تجربه کرده‌ایم و تجربه کنندگان نیز تجربه کرده‌اند و ما داشتن چیزی را سودمندتر و نداشتن چیزی را زیان بارتر از صبر ندیدیم. کارها با صبر به نتیجه می‌رسد و صبر به غیر خویش مداوا نمی‌شود، «هیچ چیزی جای صبر را نمی‌گیرد».)
و در حدیث دیگری آمده است:
در تفسیر آیه‌ی 24 سوره‌ی سجده «و جعلنا منهم أئمة یهدون بأمرنا لما صبروا و کانوا بآیاتنا یوقنون / و از آنها (بنی‌اسراییل) پیشوایانی برگزیدیم که به فرمان ما هدایت می‌کردند به خاطر اینکه صبر نمودند و به آیات ما یقین داشتند.»
از حضرت امام حسن علیه‌السلام نقل شده است که فرمود:
صبروا عن الدنیا [2] .
(آنان چون بر دنیا صبر کردند به امامت و پیشوایی رسیدند.)