ترحم به حیوان

روزی امام حسن علیه‌السلام غذایی می‌خورد، سگی پیش او ایستاده بود، هر لقمه که خود می‌خورد لقمه‌ای هم پیش سگ می‌افکند، مردی گفت: ای پسر پیامبر! آیا سگ را از این جا دور کنم؟.
قال علیه‌السلام:
دعه، انی لأستحی من الله تعالی، أن یکون ذو روح ینظر وجهی و أنا آکل، ثم لا أطعمه [1] .
امام حسن علیه‌السلام فرمود:
(رهایش کن. من از خدای بزرگ شرم می‌کنم که جانداری (حیوانی) به صورتم نگاه می‌کند و من در حال خوردن و به او غذا ندهم.)