اسم الکتاب : دانشنامه امام حسن علیه السلام المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 192
پاسخ نیکی
انس بن مالک گوید: «یکی از کنیزان امام حسن علیهالسلام شاخهی گلی را به آن حضرت اهدا کرد. امام علیهالسلام آن گل را گرفت و به او فرمود: «تو را در راه خدا آزاد ساختم.» من به حضرت گفتم: «ای پسر رسول خدا! آیا به راستی به خاطر اهداء یک شاخه گل ناچیز، او را آزاد کردید؟!» امام علیهالسلام فرمود: «کمال الجود بذل الموجود.» «نهایت بخشش آن است که تمام هستی خود را ببخشی.» و آن کنیز از مال دنیا جز آن شاخهی گل را نداشت. خداوند در قرآنش فرموده: «و اذا حییتم بتحیة فحیوا باحسن منها او ردوها.»[1] . «هر گاه کسی به شما تحیت گوید او را همان گونه و بلکه بهتر پاسخ دهید.» پاسخ بهتر بخشش او، همان آزاد کردنش بود.»[2] .
[~hr~]پی نوشت ها: (1) سورهی نساء، آیه 86. (2) مناقب آل ابیطالب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 18.
اسم الکتاب : دانشنامه امام حسن علیه السلام المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 192