امام علی علیه السلام نسبت به ضرورت حکومت فرمود:
وَإِنَّهُ لَابُدَّ لِلنَّاسِ مِنْ أَمِیرٍ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ یعْمَلُ فِی إِمْرَتِهِ الْمُؤْمِنُ، وَیسْتَمْتِعُ فِیهَا الْکَافِرُ، وَیبَلِّغُ اللَّهُ فِیهَا الْأَجَلَ، وَیجْمَعُ بِهِ الْفَی‌ءُ، وَیقَاتَلُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَ تَأْمَنُ بِهِ السُّبُلُ
(همانا مردم به حکومت و رهبری نیاز مُبرم دارند، خواه نیکوکار باشد یا برکار، تا مؤمنان در سایه حکومت و برقراری نظم اجتماعی به کار مفید خویش سرگرم شوند و کافران نیز از زندگی بهرمند گردند. باید حکومت وجود داشته باشد تا مردم زندگی عادی خود را تداوم بخشند. تا مالیات‌های کشور جمع‌آوری گردد و با دشمنان مهاجم پیکار شود و امنیت در جادّه‌های کشور حکم‌فرما باشد.) [1] .