در تداوم عملیات شکننده سپاه امام علی علیه السلام بر ضد شورشیان جمل، امام متوجّه شد که یکی از علل مقاومت مردم بصره، حضور عائشه، سوار بر شتر است که تا شتر کشته نشود و هودج عائشه سقوط نکند، مردم بصره با انگیزه‌های گوناگونی مقاومت می‌کنند از این رو فرمان داد که:
اِعْقِرُوا الْجَمَلَ فَاِنَّهُ اِنْ عُقِرَ تَفَرَّقُوا
«شتر را پِی کنید، زیرا اگر شتر کشته شود مردم بصره متفرّق می‌گردند»
که امام مجتبی علیه السلام در طی دو حمله بی‌نظیر شتر را پِی کرده، هودج سقوط کرد و مردم بصره گریختند. [1] .
امام در مسجد جامع بصره پس از فتح و پیروزی خطاب به مردم بصره فرمود:
کُنْتُمْ جُنْدَ الْمَرأَةِ وَ أَتْباعَ الْبَهِیمَةِ، رَغا فَأَجَبْتُم، وَ عُقِرَ فَهَرَبْتُم
«شما لشگریان یک زن، و پیروان یک حیوان بودید که تا صدا می‌کرد مقاومت کردید و تا کشته شد فرار کردید.» [2] .