قدرت را باید در خدمت بشریت به کار گرفت... یعنی در راه عدالت و آزادی.
اما کسانی که قدرت را در جهت استعمار و به بند کشیدن ملتها به کار می‌برند، دیری نمی‌گذرد که خود مغلوب آن می‌گردند...
قدرت‌های استعماری به تجربه دریافتند که تمام اسلحه‌ای که بر ضد اراده‌ی ملتهای استعمارزده به کار انداختند، پس از چندی علیه منافع خودشان به کار افتاد...
زیرا چنانکه امام علی (ع) می‌فرماید:
من سل سیف البغی قتل به.
«هر آنکه شمشیر بیداد و ستمگری برکشد، بدان کشته شود.» [1] .
در دنیا امر چنین است.
و اما در آخرت نیز به گفته‌ی امام:
«بئس الزاد الی المعاد، العدوان علی العباد.»
«بدترین توشه‌ی راه آخرت، دشمنی با بندگان خداست.» [2] .