در روزگار خلافت خلیفه دوّم، شخصی ادعائی نسبت به حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام داشت و بناشد در حضور خلیفه رسیدگی شود.
مدّعی حاضر شد
و خلیفه خطاب به امام علی علیه السلام گفت:
ای اباالحسن در کنار مدّعی قرارگیر تا حل دعوا کنم.
که آثار ناراحتی را در سیمای حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نگریست گفت:
ای علی! از اینکه تو را در کنار دشمن قرار دادم ناراحتی؟
امام علی علیه السلام فرمود:
نه بلکه از آن جهت که در رفتارت نسبت به ما دو نفر عدالت را رعایت نکردی نگران شدم، زیرا او را با نام صدا کردی و مرا با کنیه و لقب «ابوالحسن» خواندی، [1] ممکن است طرف دعوا نگران شود.