امام علی علیه السلام از سیاست‌های شیطانی معاویه آگاهی داشت و بوسیله نیروهای اطّلاعاتی خود هموراه تحرّکات معاویه را زیر نظر داشت که به لشگریان خود فرمود:
وَ عَلَیکُمْ بِهذَا السَّوادِ الأعْظَمِ، وَالرِّوَاقِ المُطَنَّبِ، فَاضْرِبُوا ثَبَجَهُ، فَإنَّ الشَّیطَانَ کَامِنٌ فی کِسْرِهِ، وَقَدْ قَدَّمَ لِلْوَثْبَةِ یداً، وَ أَخَّرَ لِلنُّکُوصِ رِجْلاً.
فَصَمْداً! حَتَّی ینْجَلِی لَکُمْ عَمُودُ الْحَقِّ «وَ أنْتُمُ الأَعْلُوْنَ، وَاللّهُ مَعَکُمْ، وَلَنْ یتِرَکُمْ أَعْمَالَکُمْ». [1] .
«به آن گروه کثیر و سراپرده پر زرق و برق (معاویه) به سختی حمله برید، و در دل آن به نبرد بپردازید که شیطان در کنار آن پنهان شده، دستی برای حمله به پیش دارد، و پائی برای فرار به عقب نهاده.
مقاومت کنید تا عمود حق بر شما آشکار گردد شما برترید! خدا با شما است و از زحمات شما نمی‌کاهد»