و: مستحب است قدرى از تربت حضرت سيد الشهداء عليه السلام را با ميّت در قبر قرار دهند.

ز: وقتى ميّت را در قبر خواباندند مستحب است شهادتين را به وى تلقين كنند.

ه: مستحب است پيش از آنكه خاك روى او بريزند وى را دعاء كنند.

ح: مستحب است از پاى قبر بيرون آيند.

ط: مستحب است با پشت دست خاك‌ها را روى ميّت ريخته و قبر را پر كنند.

ى: مستحب است در وقت خاك ريختن روى ميّت كلمه استرجاع‌ [1] را بگويند.

ك: مستحب است قبر را به مقدار چهار انگشت از زمين بالا بياورند.

ل: مستحب است قبر را مسطح بسازند.

م: مستحب است به اين كيفيت روى قبر آب بريزند:

از سر قبر بطور دائره آب را دور دهند و بهمان جا كه شروع نموده‌اند ختم كرده و باقى مانده آب را روى وسط قبر كه بين دائره واقع است بريزند.

ن: مستحب است در وقت ريختن آب به كيفيتى كه ذكر شد روبه قبله بايستند.

س: مستحب است دست را بر روى قبر گذارده و دعاى ترحم بخوانند.

ع: پس از برگشتن مشيّعين از سر قبر مستحب است ولى ميّت برگشته و او را تلقين كند.

ف: در وقت تلقين ميّت ولى مخيّر است روبه قبله يا پشت به آن بايستد.

ص: قبل و بعد از دفن تعزيه‌ [2] مستحب است.

تبصره: آنچه از واجبات و مستحبات احكام اموات كه ذكر شدند كفائى مى‌باشند.

[1] مقصود « انّا للّه و انّا اليه راجعون» گفتن مى‌باشد.

[2] منظور تسليت گفتن به بازماندگان ميّت و امر كردن ايشان به صبر مى‌باشد.