حيض و احكام آن‌

حيض عبارت است از خونى كه زن آن را بعد از نه سال و پيش از تمام شدن شصت سال مى‌بيند مشروط باين كه قرشى‌ [1] يا نبطى‌ [2] باشد و در غير اين صورت منتهاى ديدن خون حيض پنجاه سال مى‌باشد.

علائم خون حيض‌

اقل خون حيض سه روز پشت سر هم و اكثرش ده روز است و آن غالبا داراى علامت هاى ذيل مى‌باشد:

1- رنگش سياه يا سرخ مى‌باشد.

2- داراى حرارت است.

3- با جهش و قوّت خارج مى‌شود.

قاعده امكان‌[3]

هر خونى كه امكان حيض بودن را داشته باشد محكوم به حيض است.

[1] زن قرشى زنى است كه از طرف پدر به نضر بن كنانه منتسب باشد.

[2] زن نبطى منسوب است به نبط و آن گروهى از مردم هستند كه در بطايح بين عراقين زندگى مى‌كرده‌اند.

[3] امكام حيض بودن گاهى بحسب حال زن است مثل خونيكه از زن بالغ غير يائسه خارج شود يا به حسب مدت آمدن خون است همچون خونى كه از سه روز كمتر نبوده و از ده روز بيشتر نباشد.