در مسافر و مريضى كه بواسطه سفر و مرض روزهاشان را افطار كردهاند
مستحب است اگر عذرشان برطرف شد بقصد قربت باقى روز را امساك كنند اگر چه زوال عذر
پيش از ظهر باشد.
و همچنين اگر عذرشان بعد از ظهر برطرف شد امساك مستحب است اگر چه
مفطرى بجاى نياورده باشند.
[1] يعنى روزى كه زمين از زير مكه معظمه
كشيده شده است و آن مصادف با روز 25 ذيقعده مىباشد.