1- يتامى (كودكان يتيم)
2- مساكين
3- ابناء السبيل
قابل توجّه آنكه اين سه طائفه بايد از طرف پدر هاشمى (سادات) باشند.
مرحوم سيّد مرتضى فرموده:
اين سه گروه اگر چه از جانب مادر نيز هاشمى و سيّد باشند جائز است خمس را به ايشان داد.
فرع
شركاء امام عليّه السّلام [1] بايد فقير باشند.
ابن سبيل همين مقدار كه در بلد تسليم خمس به او، فقير بود كفايت مىكند
در مستحقين خمس عدالت شرط نيست ولى ايمان [2] معتبر مىباشد.
انفال و مصاديق آن
مالى كه به نام « نفل » اختصاص به امام عليه السّلام دارد مصاديقى داشته كه ذيلا آنها را نام مىبريم:
الف: زمينى كه اهل و ساكنينش از آن كوچ كردهاند.
ب: زمينى كه تعلّق به كفّار داشته و بدون جنگ و قتال از روى ميل به مسلمين واگذار كردهاند.
ج: زمينى كه سكنه آن جملگى هلاك شده و احدى از آنها باقى نمانده است
د: نىزار.
[1] مقصود يتامى و مساكين و ابناء السبيل مىباشد.
[2] منظور اعتقاد به خلافت بلافصل امير المؤمنين عليه السّلام مىباشد.