م: مستحب است امام عليه السّلام يا نائب آن حضرت بعد از دريافت زكات مالك را دعاء كنند.

ن: در زمان غيبت امام عليه السّلام كه امور بدست فقيه است دو مورد از موارد هشت‌گانه زكات يعنى عاملين (ساعى در تحصيل زكات) و مؤلّفة القلوب تحقق نداشته مگر در جائى كه به ايندو نياز پيدا شود.

س: سزاوار است كه زكات چهارپايان را به اشخاص با شخصيت بدهند.

ع: شايسته است به كسانى كه از قبول زكات شرم و حياء دارند مال را به عنوان تعارفى و پيش‌كش فرستاده و بعد از رسيدن به دستشان در خفاء از بابت زكات حساب كنند.

فصل چهارم: زكات فطرة و احكام آن‌

الف: زكات فطره بر كسانى واجب است كه شرايط زير را داشته باشند.

1- بالغ بوده‌

2- عاقل باشند.

3- حرّ و آزاده محسوب شده.

4- قوت و خرج ساليانه خود را دارا باشند.

بنابراين بر مالك واجب است زكات فطره خود و كسانى كه عائله وى هستند را پرداخته اگر چه خروجى آنها را تبرّعا عهده‌دار شده است.

ب: زكات فطره بر كافر واجب بوده ولى اگر آنرا پرداخت صحيح نيست.

ج: شرائط مذكور لازم است هنگام هلال ماه شوال موجود باشند.