سؤر[1]و حكم آن‌

سؤر داراى دو حكم است كه ذيلا بيان مى‌شوند:

الف: سؤر از نظر طهارت و نجاست و كراهت تابع حيوانى است كه با آن ملاقات نموده‌ [2] .

ب: سؤر پاره‌اى از حيوانات مكروه بوده كه ذيلا بيان مى‌شوند:

1- سؤر جلّال‌ [3] .

2- سور حيوان مردارخوار مشروط به اينكه موضع ملاقات‌ [4] از نجاست خالى باشد.

3- سؤر حائضى كه متّهم است از نجاسات اجتناب ندارد.

4- سؤر قاطر.

5- سؤر الاغ.

6- سؤر موش.

7- سؤر مار.

8- سؤر ولد الزنا. [5]

[1] سؤر عبارت است از آب قليلى كه جسم حيوان با آن ملاقات كرده باشد.

[2] بنابراين سور الاغ مكروه است زيرا خوردن گوشتش كراهت دارد و سؤر سگ نجس و حرام است زيرا جسم سگ نجس مى‌باشد.

[3] مقصود از جلّال (بتشديد لام) حيوانى است كه صرفا از عذره و نجاست انسان تغذيه نموده و بواسطه آن در بدنش گوشت روئيده و استخوانهايش محكم گرديده است.

[4] يعنى موضع ملاقات حيوان با نجاست كه دهانش باشد از نجاست پاك باشد.

[5] بعضى فرموده‌اند: مقصود سؤر ولد الزنا پيش از بلوغ يا بعد از آن و پس از اظهار اسلام مى‌باشد و در غير اين صورت نجس است.