فصل نهم: نماز خوف و احكام آن‌

نماز خوف در سفر و حضر به جماعت و فرادى شكسته خوانده مى‌شود.

نماز ذات الرّقاع و شرط آن‌

به دو شرط نماز خوف را بايد به كيفيّت ذات الرّقاع خواند، دو شرط عبارتند از:

الف: تقسيم نمازگذاران به دو دسته امكان داشته باشد.

ب: دشمن در جهت خلاف قبله باشد بطورى كه نمازگذاران وقتى بخواهند روبه ايشان ايستاده و با آنها نبرد كنند مواجه با قبله قرار گيرند.

و امّا كيفيت نماز ذات الرقاع:

در صورتيكه نماز دو ركعتى باشد امام جماعت با يك دسته يك ركعت را خوانده سپس نمازگذاران نماز را تمام كرده و جاى خود را به دسته ديگر مى‌دهند تا آنها با يك ركعت ديگر امام يك ركعت از نمازشان را جماعت بخوانند منتهى بايد توجه داشت وقتى ركعت دوّم امام تمام شد يعنى سر از سجده برداشت دسته دوّم به چابگى برخاسته و ركعت ديگر را خودشان به سرعت مى‌خوانند و امام تشهد را با آهستگى خوانده و منتظر مى‌ماند تا مأمومين خودشان را بوى رسانده بطورى كه در سلام امام به وى ملحق مى‌شوند.

و اگر نماز مغرب باشد دستور آنستكه امام با يك دسته دو ركعت از نماز را و با دسته ديگر يك ركعت از آن را مى‌خواند.

و امّا احكام نماز خوف:

الف: واجب است نمازگذاران در وقت نماز سلاحشان را برداشته و آماده باشند.