امّا اذان:

اوّل آن را نيّت بايد نمود.

سپس در ابتداء اذان لازم است چهار مرتبه تكبير (اللّه اكبر) بگويند.

پس از آن شهادتين يعنى:

شهادت به وحدانيت حقّتعالى.

و شهادت به رسالت خاتم الانبياء صلّى اللّه عليه و اله و سلّم‌

و بعد حيعلات سه‌گانه يعنى:

حىّ على الصّلاة و حىّ على الفلاح و حىّ على خير العمل. را گفته و بعد از آن تكبير بگويد و در آخر تهليل يعنى لا اله الّا اللّه بگويد.

قابل توجه آنكه غير از تكبير اوّل اذان كه چهار مرتبه گفته مى‌شود بقيّه فصول را بايد دو مرتبه بگويند.

و امّا اقامه:

ابتداء آن را نيّت بايد نمود همان طورى كه در اذان گفته شد.

و سپس تمام فصولى را كه در اذان گفته مى‌شود بايد در آن بگويند با اين فرق كه جميع فصول اقامه را بايد دو مرتبه بگويند و نيز بعد از حىّ على خير العمل جمله:

قد قامت الصلوة را اضافه بر اذان در اينجا دو مرتبه بايد گفت و نيز فرق ديگرش با اذان اين است كه تهليل يعنى لا اله الا اللّه را در پايان يك مرتبه بگويند در حاليكه آنرا در اذان دو مرتبه بايد گفت.

تبصره‌

غير از فصولى كه در اذان و اقامه گفته شد به چيزى ديگرى شرعا نميتوان معتقد بود مانند شهادت دادن به ولايت امير المؤمنين عليه السّلام يا جمله: