عبارتند از اعراب سه‌گانه (رفع، نصب، جرّ) تعريف و تنكير.

5- فوائد نعت عبارتند از:

الف: تخصيص منعوت و آن زمانى است كه نعت و منعوت هردو نكره باشند مانند فرموده على عليه السلام:

قليل مدوم عليه خير من كثير مملول منه (كار اندك كه به آن ادامه داده شود بهتر است از كار بسيار كه خستگى آورد)

ب: توضيح منعوت و آن در وقتى است كه نعت و منعوت هردو معرفه باشند مانند فرموده على عليه السلام:

لا تستقبلوا الشّمس فانّها مبخرة، تشحب اللّون و تبلى الثوب و تظهر الدّاء الدّفين (با خورشيد روبرو نشويد زيرا خورشيد بخاركننده است، رنگ را تيره و جامه را كهنه و درد درونى را آشكار مى‌كند).

شاهد در « الدّاء الدّفين» مى‌باشد.

ج: گاهى نعت افاده ثناء و مدح مى‌كند مانند بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

د: در برخى اوقات نعت براى افاده مذمّت مى‌آيد مانند: اعوذ بالله من الشيطان الرجيم‌

ه: در بعضى موارد نعت براى تأكيد مى‌باشد مانند: فاذا نفخ فى الصّور نفخة واحدة

6- منظور از عبارت مذكور آن است كه نه براى ضمير صفت مى‌آورند و نه آنرا صفت براى موصوفى قرار مى‌دهند.

7- و امّا تعيين نعت در جملات مذكور:

الف: « المستقيم نعت است براى « الصراط » .

ب: « مؤمن » و « من آل فرعون» هردو صفت هستند براى « رجل » .

ج: ذو الجلال» صفت است براى « وجه ربّك».

د: « خاوية » نعت است براى « نخل »