و: كلمه « الصلوات » مجرور است به « على » و « الصلوة » نيز بواسطه عطف بر « الصلوات » مجرور مىباشد و « الوسطى » صفت است براى الصلاة» و بدين ترتيب محلّا
مجرور مىباشد و كلمه « للّه » مجرور به لام است و « قانتين » حال است و منصوب.
ز: كلمه « بنىّ » مناداى مضاف است و منصوب و « ايّاك » از باب تحذير منصوب است و « مصادقة » معطوف است به « اياك » و منصوب مىباشد و « الاحمق » مضاف اليه است براى « مصادقة » بنابراين مجرور مىباشد و ضمير متّصل به « انّه » منصوب است تا اسم براى آن باشد و كاف در « ينفعك » و « يضرّك » ضمير منصوبى است تا مفعول باشند
ح: ضمير متصل در « حمدت » فاعل بوده و « حامدا » منصوب است بنابر اينكه حال مؤكّده باشد يعنى عاملش را تأكيد
مىكند و « حمدا » مفعول مطلق تأكيدى است و منصوب مىباشد و « حميدا » صفت است براى « حمدا » بنابراين منصوب است و كلمه « رعاية » منصوب است تا مفعول له باشد و « شكره » مجرور است تا مضاف اليه براى « رعاية » باشد و « دهرا » بنابر اينكه مفعول فيه باشد منصوب بوده و « مديدا » صفت آن است.
2- امّا ساختن جملات مفيد از كلمات ياد شده:
1- الرّياضة وسيلة لا هدف.
2- اتّقوا معاصى اللّه فى الخلوات.
3- ليت القمر طالع فى هذه اللّيلة الضّلماء.
4- انّ ركب الحسين عليه السلام متوضئ بدم الشهادة.
5- المولود يولد و رزقه مقدّر له.
6- من قرء القرآن و هو مؤمن شاب اختلط القرآن بلحمه و دمه