2- مناداى معرب عبارت است از سه تا باين شرح:

الف: آنكه مضاف باشد مانند مثال گذشته يعنى: يا صاحب الذنب لا تقنطن ...

ب: آنكه شبه مضاف باشد نظير: يا طالعا جبلا

شاهد در « طالعا » است كه چون شبه مضاف است معرب و منصوب است.

تذكر: مقصود از « شبه مضاف» هر اسمى است كه در اسم ديگر عمل كرده و آن اسم معمول متمّم آن باشد چنانچه در مثال مذكور « طالعا » در « جبلا » عمل كرده و « جبلا » نيز متمم معناى آن است همان طورى كه مضاف در مضاف اليه عمل نموده و مضاف اليه نيز متمم معناى آن مى‌باشد.

ج: آنكه نكره غير مقصوده و غير معيّنه باشد مانند كلام شخص نابينا: يا رجلا خذ بيدى‌

شاهد در « رجلا » است كه مناداى معرب و منصوب است زيرا نكره غير مقصوده مى‌باشد.

3- مناداى مرخم آن است كه آخرين حرف آنرا به منضور تخفيف حذف مى‌كنند چنانچه در يا مالك مى‌گويند: يا مال يا در يا منصور مى‌گويند: يا منص‌

4- مناداى مندوب آن است كه مورد تفجّع و گريه و زارى واقع شود

5- فرق بين « وا » و « يا » آن است كه: « وا » اختصاص به مندوب داشته ولى « يا » مشترك است بين مندوب و مطلق منادى.

6- و امّا استخراج منادى از جملات مذكور و بيان نوع و اعراب آنها:

الف: كلمه « ويلنا » مناداى مضاف بوده و منصوب است‌

ب: كلمه « حسرة » مناداى نكره غير معيّنه است و منصوب مى‌باشد.

ج: كلمه « اىّ » مناداى مفرد معرفه است و مبنى بر ضمّ مى‌باشد.

د: كلمه « ايّة » مناداى مفرد معرفه است و مبنى بر ضمّ مى‌باشد.

ه: كلمه « ربّ » مناداى مضاف بوده و منصوب مى‌باشد (حرف نداء در اينجا حذف شده است).