آن اينستكه امور ياد شده ديگر برغير اسم داخل نشوند زيرا خاصّة الشّيئ آنستكه در غير آن شيئ يافت نگردد.

قوله: فقوله بالجرّ: ضمير در « قوله » به اسم راجع است.

شرح عربى:

مثال ما دخله ذلك:

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم و زيد و ص بمعنى طلب سكوت مّا و مسلمات و حينئذ و كلّ و جوار و يا زيد و الرّجل و ام سفر و اناقمت.

ترجمه و شرح:

مثال براى علائم اسم‌

شارح گويد:

مثال براى اسمائى كه برآنها امور مذكور داخل شده باشند عبارتند از:

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم. منظور شارح از اينمثال استشهاد براى دو امر مى‌باشد:

الف: مجرور شدن بواسطه حرف جرّ چنانچه « اسم » در اينمثال به « باء » مجرور شده.

ب: مجرور شدن بواسطه اضافه همانطوريكه « اللّه » بواسطه اضافه « اسم » بآن جرّ گرفته است.

زيد: شاهد است براى تنوين تمكّن.

صه: شاهد است براى دخول تنوين تنكير فلذا معناى « صه » اينستكه: سكوتى بنما بدون اينكه مشخّصات و جزئيّات سكوت را بيان نمايد.

مسلمات: مثال است براى دخول تنوين مقابله.

حينئذ: مثال است براى تنوين عوض از جمله.

كلّ: شاهد است براى تنوين عوض از كلمه.

جوار: شاهد است براى تنوين عوض از حرف.

يا زيد: مثال است براى اسمى كه منادى واقع شده.

الرّجل: مثال است براى دخول الف و لام تعريف براسم.