فضرورة بالاتّفاق.

ترجمه و شرح:

صله الف و لام‌

مصنّف گويد:

صله الف و لام موصول وصفى كه صريح باشد واقع مى‌شود.

شارح گويد:

مقصود از صفت صريح، وصفى است كه در وضعيّت خالص باشد همچون اسم فاعل و اسم مفعول.

مؤلّف گويد:

مصنّف در برخى از تأليفاتش گفته است:

مقصود از صفت صريح، اسم فاعل همچون الضّارب و اسم مفعول مانند المضروب و صفت مشبّهه مثل الحسن الوجه مى‌باشد.

شارح گويد:

بخلاف وصف غير خالص كه براى صله واقع شدن الف و لام صلاحيّت ندارد.

و مراد از غير خالص وصفى است كه جنبه اسميّت در آن غالب باشد مانند: الابطح.

چه آنكه در لغت بمعناى زمين ريگ‌زار را گويند ولى غالب استعمال آن در مكان مخصوص يعنى مكّه و نواحى آن مى‌باشد و بدين ترتيب استعمال و بكار بردنش در معناى اسمى بيش از وصفى است.

سپس مصنّف گويد:

بندرت افعال معرب صله براى « الف و لام» واقع مى‌شوند.

شارح گويد:

مقصود از افعال معرب فعل مضارع مى‌باشد و از همين قبيل است آنچه در كلام فرزدق شاعر آمده: