حمد و سپاس شايسته و زيبنده منعمى است كه ما را از نعمت وجود و اظهار
آثار آن
بهرهمند فرمود و سلام و تحيّت زبانى و قلبى بربهترين فرستادهگان و
شريفترين انبياء عظام وجودمقدّس پيامبر خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و
بروالاترين موجودات بعد از حضرتش جنابحضرت علوى سلام اللّه القدسى عليه و براكمل
و اتمّ نسخه خلقت حضرت صدّيقه طاهره عليهاسلام اللّه و براولاد و ذرارى اطهرش يعنى
ائمّه هدى سلام اللّه عليهم اجمعين خلفا عن سلف سيّمابقيّة اللّه مولانا حضرت صاحب
العصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف.
امّا بعد بعرض تمام دوستداران علم و ادب مىرساند كه در ميان كتب
ادبى و نحوى كه در
بين اهل سنّت تا بكنون برشته تحرير درآمده كتاب موسوم به « البهجة المرضيّه»
تأليف جلال الدّين
عبد الرّحمن بن ابى بكر السّيوطى معروف به « سيوطى » از تأليفات كثيرة الدّوران و پراهميّتى است
كه بسبك شرح مزج برالفيّه ابن مالك نحوى تنظيميافته و اهل فضل و
دانش مىدانند كه غالبا
نوشتهجات و كتبى كه روش تدوين آنها چنين باشد از صعوبت و اغلاقى
برخوردار بوده كه مطالعه
كنندهگان را در زحمت و مشقّت قرار مىدهد و شاهد و گواه براين گفتار
شروح و حواشى بسيارى
است كه براين قبيل كتب كه خود حاكى از مبهم بودن مطالب برنوع قارئين
است مىباشد از
اينرو بموجب تقاضا و درخواست زيادى كه از اين حقير جهت ترقيم و تنظيم
شرحى فارسى بر
كتاب مزبور گرديده داعى خود را موظّف ديدم كه شرحى به زبان پارسى
روان و عبارات سليس بر
آن نگاشته و در آن تمام اشعار متن را تجزيه و تركيب اجمالى باضافه
ترجمه و نيز شرح و توضيح در
ذيل شرح عربى آن داده و كلّيّه شواهد و امثله در آن باعمّ از منظوم و
منثور را بمقدارى كه باعث
ملال و كلالخاطر نشود توضيح دهم و تا آنجائيكه مقتضى بود مشكلات و
غوامض را روشن و
واضح نموده و از تفصيل و اطاله سخن حتّى الامكان اجتناب كردهام و
نام آنرا المباحث النّحويّه فى
شرح البهجة المرضيّه نهادم و از خداوند متعال درخواست عفو و غفران
داشته و از حضرتش تقاضا دارم
كه اين تحفه ناقابل را از اينرو سياه خالصا لوجهه پذيرفته و اگر
ثوابى برآن مترتّب است جهت
ارواح مؤمنين و مؤمنات بالاخصّ علماء ماضيين منظور دارد