سپس مصنّف شروع نمود در بيان قسم دوّم از ضمير يعنى ضمير منفصل و
چنين مىگويد:
ضمير منفصل مرفوع مانند انا و هو و انت و فروع اين الفاظ.
شارح گويد:
مقصود فروعاتى است كه از اين سه لفظ ناشى و حاصل مىشوند و آنها
عبارتند از:
نحن كه فرع « انا » است و ضمائر هى، هما، هم، هنّ كه فرع « هو » هستند و انت، انتما، انتم، انتنّ كه فرع « انت » مىباشند.
ابو حيّان نحوى گويد:
گاهى اين ضمائر مجرور نيز استعمال مىشوند مانند قول اهل لسان كه
مىگويند: انا كانت (من مثل تو هستم) شاهد در « انت » است كه مجرور بكاف استعمال شده يا انا كهو (من مثل او هستم) يا هو
كانا (او مانند من مىباشد) كه در دو مثال اخير « هو » و « انا » مجرور بكاف
آمدهاند.
و نيز با منصوب نيز استعمال شدهاند چنانچه گويند: ضربتك انت شاهد در
« انت » است كه چون مؤكّد « كاف » است و آن منصوب بوده لاجرم