و ذهب السّيرافى و المبرّد و جماعة الى انّه منصرف مطلقا.

و اختار النّاظم فى نكته على مقدّمة ابن الحاجب انّه ان زالت منه علّة فمنصرف و ان بقيت العلّتان فلا.

و مشى عليه ابن الخبّاز و السّيّد ركن الدّين.

ترجمه و شرح:

اعراب اسماء غير منصرف‌و شرط آن‌

مصنّف گويد:

اسم غير منصرف را در حال جرّ فتحه بده.

شارح گويد:

و شرح اسم غير منصرف و كيفيّت اعراب آن بطور مبسوط و مفصّل در باب « ما لا ينصرف» خواهد آمد.

سپس مصنّف گويد:

مشروط باينكه اضافه نشده يا پس از الف و لام قرار نگرفته باشد.

شارح گويد:

مقصود از « الف و لام» خصوص الف و لام تعريف نيست بلكه الف و لام مزبور براى تعريف بوده يا موصوله باشد يا زائده فرض گردد جملگى در اين حكم باهم متّحد و متساويند چنانچه « ام » در لغت طىّ نيز واجد همين حكم مى‌باشد.

در نتيجه بايد بگوئيم:

اگر پس از الف و لام قرار گرفت يا احيانا بكلمه ديگرى اضافه شد در حال جرّى مكسور مى‌گردد مانند:

مررت باحمدكم.

شاهد در « باحمد » است كه اسم غير منصرف بوده ولى چون به « كم » اضافه شده در حال جرّ كسره گرفته است.