مضاف اليه است.

قوله: ايجاده: يعنى ايجاد حمد است.

قوله: لا الاخبار بانّه سيوجد: ضمير در « انّه » به حمد راجع است.

و حاصل مراد اينست كه جمله « احمد ربّى الخ» بصورت خبر است ولى در معنا انشاء مى‌باشد.

متن: «2»

تجزيه و تركيب‌

مصلّيا: بصيغه اسم فاعل، مفرد، مذكّر، ناقص واوى، حال است از فاعل « احمد ».

على: حرف جارّ، مبنى.

النّبىّ: اسم، صفت مشبّهه، معرف، مفرد، مذكّر، مجرور به على، و جار و مجرور متعلّق به مصلّيا بوده بنابراين در حكم ظرف لغو مى‌باشد.

المصطفى: بصيغه اسم مفعول، مذكّر، صفت است براى « النّبىّ » و چون مقصور است، اعراب جرّ در آن مقدّر مى‌باشد.

و: حرف عاطف، مبنى.

آله: مضاف و مضاف اليه، معطوف است به « النّبىّ » بنابراين مجرور مى‌باشد.

المستكملين: اسم فاعل، جمع، مذكّر، صفت است براى « آله ».

الشّرفا: كلمه « شرف » بدو نحو قرائت شده:

1- بفتح شين و راء.