انصرن، انصرن، انصرن.

و قس على هذا نظائره.

ترجمه:

حكم نون تأكيد

و در امثله پنجگانه يعنى: يفعلان و تفعلان و يفعلون و تفعلون و تفعلين.

نون‌هاى آخر با آمدن دو نون تأكيد ثقيله و خفيفه از فعل حذف مى‌شوند و نيز « واو » از « يفعلون » و « تفعلون » و « ياء » از « تفعلين » ساقط مى‌شود مگر زمانى كه ما قبل « واو » و « ياء » مفتوح باشد كه در اينفرض « واو » و « ياء » محفوظ مى‌مانند مثل:

لا تخشونّ (نترسيد البتّه البتّه).

و لا تخشينّ (نترس تو يكزن حاضر البتّه البتّه).

و لتبلونّ (هرآينه البتّه البتّه آزمايش مى‌شويد شما مردان).

و ترينّ (البتّه البتّه مى‌بينى تو زن حاضر).

و با آمدن ايندو نون (نون تأكيد ثقيله و نون تأكيد خفيفه) آخر فعل مفتوح مى‌گردد بشرطى كه فعل مفرد مذكّر يا مفرد مؤنّث غائب باشد و اگر جمع مذكّر فرض شود آخرش مضموم مى‌گردد چنانچه اگر مفرد مؤنّث مخاطب باشد پس از آمدن نون تأكيد آخرش مكسور مى‌گردد بنابراين در امر غائب كه با نون تأكيد ثقيله همراه باشد مى‌گوئى:

لينصرنّ بايد كمك بكند البتّه البتّه يكمرد غائب در زمان حال.

لينصرانّ بايد كمك بكنند البتّه البتّه دو مرد غائب در زمان حال.

لينصرنّ بايد كمك بكنند البتّه البتّه مردان غائب در زمان حال.

لتنصرنّ بايد كمك بكند البتّه البتّه يكزن غائب در زمان حال.

لتنصرانّ بايد كمك بكنند البتّه البتّه دو زن غائب در زمان حال.