قضيّه بسيطه :
آنست
كه حقيقت و ماهيّتش تنها از يك قضيّه موجبه يا سالبه تشكيل شده باشد چنانچه مثالش در شرح قضاياى هشتگانه ذكر شد .
قضيّه مركبه :
آنست
كه ماهيّتش از دو قضيّه كه يكى موجبه و ديگرى سالبه است حاصل شده باشد مشروط باينكه
جزء اوّل آن صريح و جزء دوّمش با عبارت مستقل و صريح ذكر نشده باشد و آن نيز بر دو گونه است :
الف : آنكه تركيب در
لفظ آن باشد مانند اينكه بگوئيم :
هر انسانى بالفعل خندان است نه بطور دائم .
در اين قضيّه كلمه « نه بطور
دائم » جزء دوّم قضيّه
است كه داراى عبارت صريح و مستقلّى نيست وليدر عين حال اشاره است نه يك قضيّه سالبه چه آنكه معناى آن اينستكه :
هيچيك از افراد انسان بالفعل خندان نيستند .
و بدين ترتيب قضيّه مذكور هردو جزئش بطور تأليف و تركيب در لفظ آمدهاند .
ب : آنكه در لفظ
اصلا تركيبى نباشد چنانچه گوئيم :
هر انسانى نويسنده است بالامكان الخاص .
در اينجا اگر چه ظاهر
اين قضيّه يكى است ولى در معنا مشتمل است بر دو قضيّه بسيطه ممكنه عامه چه آنكه معناى آن اينست :