و در قول عمر بن ابى ربيعه اختلاف است: وى گفته:

يعنى: سپس گفتند: آيا دوست مى‌دارى آن زن را (ثريا دختر عبد اللّه)؟

گفتم دوست دارم او را بسيار به عدد ريگ‌ها و سنگ‌ريزه‌ها و خاكها.

بيان و شرح اختلاف اينست:

برخى از ادباء گفته‌اند: مراد وى: أتّحبها مى‌باشد يعنى همزه استفهام حذف شده.

و بعضى ديگر معتقدند « تحبها » خبر است براى مبتداء محذوف و تقدير « انت تحبها» مى‌باشد. و معناى: قلت بهرا اينستكه:

قلت احبّها حبّا بهرنى بهرا يعنى گفتم دوستش دارم دوست داشتنى كه بر من غلبه كرده است. و بعضى ديگر گفته‌اند معناى آن تعجب است.

متنبى مى‌گويد:

يعنى: تعجب ميكنم چگونه زنده‌ام درحاليكه آسان‌تر چيزى كه آنرا تحمّل مى‌كنم امرى است كه غير مرا كشته و جدائى و دورى ستم نمود بر ناتوانى من و بعدالت عمل نكرد كلمه « احيا » فعل مضارع بوده بمعناى تعجّب مى‌كنم و اصل « أاحيا » بوده و بعد همزه استفهام حذف گرديد و كلمه « واو » در « و ايسر» حاليه است و معناى بيت آنستكه شاعر از حيات و زنده ماندن خود تعجب كرده و مى‌گويد:

چگونه زنده مانده‌ام درحاليكه آسان‌تر و كمتر چيزى كه غير من را كشته است من تحمل كرده‌ام.