مؤنث غائب/ لا تضربانّ/ البته البته نبايد بزنند دو زن غائب در زمان حال‌

/ لا يضربنانّ/ البته البته نبايد بزنند زنان غائب در زمان حال‌

/ لا تضربنّ/ البته البته نزن تو يك مرد حاضر در زمان حال‌

مذكر حاضر/ لا تضربانّ/ البته البته نزنيد شما دو مرد حاضر در زمان حال‌

/ لا تضربنّ/ البته البته نزنيد شما مردان حاضر در زمان حال‌

/ لا تضربينّ/ البته البته نزن تو يك زن حاضر در زمان حال‌

مؤنث حاضر/ لا تضربانّ/ البته البته نزنيد شما دو زن حاضر در زمان حال‌

/ لا تضربنانّ/ البته البته نزنيد شما زنان حاضر در زمان حال‌

متكلم وحده/ لا اضربنّ/ البته البته نبايد بزنم من در زمان حال‌

متكلم مع الغير/ لا نضربنّ/ البته البته نبايد بزنيم ما در زمان حال‌

تذكار: قبل از نون تأكيد اگر فعل مفرد باشد آخرين حرفش يعنى ماقبل نون بايد مفتوح باشد مگر در مفرد مؤنث حاضر كه مكسور است و آن بجهت اينستكه در اصل لا تضربينّ بوده التقاء ساكنين ميشود بين ياء و نون اوّل قاعده اينستكه اولى از ساكنين را حذف مى‌كنند و ما هم چنين كرديم كسره باء دلالت مى‌كند كه محذوف ياء بوده است و اگر فعل جمع باشد ماقبل نون بايد مضموم باشد و جهت آن اينستكه در مثال لاتضربونّ مثلا باز التقاء ساكنين ميشود بين واو و اوّل نون واو را حذف مى‌كنيم و ضمّه باء دالّ است كه محذوف واو بوده و همچنين است در سائر صيغ جمع مگر جمع مؤنث حاضر و جمع مؤنث غائب كه در اين دو صيغه بلحاظ اينكه نون ضمير در اصل فعل محفوظ است فلذا چون بعد از الحاق نون تاكيد ثقيله اجتماع سه نون ميشود و آن بمراتب ثقيل و صعب القرائه است براى رفع اين ثقالت الفى بين نون ضمير و نون تاكيد ثقيله اضافه كرده‌اند.

نكته ديگر كه در اينجا قابل توجّه است اينستكه نون تاكيد ثقيله در تمام چهارده صيغه مفتوح است مگر در جائى كه بعد از الف واقع شود مثل‌