7- تفعّل: مصدر است براى هرفعل ثلاثى چه لازم و چه غير لازم كه بخواهيم از آن معناى اخذ كردن چيزى را استفاده كنيم مانند: قدس زيد « منزّه است زيد» كه تقدّس « قدس را براى خود اخذ كردن» مى‌شود.

8- إستفعال: مصدر است براى هرفعل ثلاثى چه لازم و چه غير لازم كه بخواهيم از آن معناى طلب را استفاده كنيم مانند: فهم زيد « درك كرد زيد» كه استفهام « طلب درك كردن» مى‌شود.

9- فعلال: مصدر است براى هرفعل رباعى مانند: زلزل البناء « لرزيد ساختمان» كه زلزال « لرزيدن » مى‌شود.

10- تفعلل: مصدر است براى هرفعل رباعى چه لازم و چه غير لازم كه بخواهيم از آن مطاوعه را استفاده كنيم مانند: تزلزل « قبول لرزيدن كردن».

11- افعنلال: مصدر است براى فعل رباعى كه به آن دو حرف زياد شده باشد مانند: احرنجمت الابل « بر هم افتادند شتران» كه احرنجام مى‌شود و در اصل حرجم بود.

12- افعيلال: مصدر است براى فعل رباعى كه بآن دو حرف زياد شده باشد مانند: اطمئنّ زيد « يقين كرد زيد» كه إطمينان « باور داشتن» مى‌شود و در اصل طمأن بود.

تبصره‌

غير از آنچه گفتيم اوزان ديگرى نيز مى‌باشد كه كمتر مورد استعمال است لذا ما براى اختصار از ذكر آنها اغماض كرديم.