/ ليحمرّ بهما/ بايد سرخ بشوند دو مرد در زمان حال‌

/ ليحمرّ بهم/ بايد سرخ بشوند مردان در زمان حال‌

صرف امر بصيغه از باب افعلال‌

/ لتحمرّ به/ سرخ بشو اى مرد در زمان حال‌

/ لتحمرّ بهما/ سرخ بشويد شما دو مرد در زمان حال‌

/ لتحمرّ بهم/ سرخ بشويد شما مردان در زمان حال‌

صرف فعل ماضى مجهول از باب افعيلال‌

/ احمورّ به/ بسيار سرخ شد يك مرد در زمان گذشته‌

/ احمورّ بهما/ بسيار سرخ شدند دو مرد در زمان گذشته‌

/ احمورّ بهم/ بسيار سرخ شدند مردان در زمان گذشته‌

صرف فعل مضارع مجهول از باب افعيلال‌

/ يحمارّ به/ بسيار سرخ ميشود يك مرد در زمان حال يا آينده‌

/ يحمارّ بهما/ بسيار سرخ ميشوند دو مرد در زمان حال يا آينده‌

/ يحمارّ بهم/ بسيار سرخ ميشوند مردان در زمان حال يا آينده‌

تذكار- احمورّ- در اصل احمارّ بود خواستيم آنرا مجهول كنيم همزه و ميم را مضموم كرديم و ماقبل آخر را مكسور الف بواسطه مضموم بودن ماقبل به واو مبدّل شد احمورّ شد.