و يا در ميدان جنگ تن به تن با من بجنگيد .

عمر بن سعد ملعون گفت : حاجت اوّل و دوّم را برنخواهم آورد ولى نسبت به درخواست سوّمى موافق هستم و از آن باكى ندارم سپس آن ناپاك با حضرت عهد كرد كه از خواهش سوّم آن جناب نگذرد .

مرحوم علّامه مجلسى در بحار مى‌فرمايد : ثمّ دعى النّاس الى البراز يعنى سپس آن سلطان بى‌سپاه آن ناكسان را به مبارزت طلبيد و فرمود :

شعر

رجز

بعد از خواندن اين رجز و اظهار حسب و نسب مرحوم مجلسى مى‌فرمايد :

ثمّ وقف قبال القوم و سيفه مصلّت ايسا من الحيوة عازما على الموت سپس امام عليه السّلام در مقابل سپاه كوفه و شام ايستاد در حالى كه شمشير از غلاف كشيده و از زندگانى دنيا مأيوس بوده و مهياى مرگ گرديده آن قوم بى‌حميّت و پست را خطاب كرد :

يا اهل الكوفة قبحا لكم و نرحا و بؤسا و تعسا فحين استصرختمونا و الهين فاتيناكم موجفين .... و پس از آن فرمود :