دشمن در هراسى اجازه دهيد تا با شما باشيم .

حضرت فرمودند : آنها راهى به من ندارند و زيانى به من نرسانند تا وقتى كه به آن زمين برسم .

سپس گروهايى از اجنّه مسلمان محضر مباركش آمده و عرض كردند : اى سيّد ما، ما شيعه و ياران شما هستيم بفرما هرچه خواهى به انجام رسانيم و اگر دشمنى دارى دستور فرما تا شّر او را از شما بازگردانده و كفايتش نمائيم .

حضرت فرمودند : خدا جزاى خير به شما دهد آيا كتاب خدا كه برجدّ من رسول اللّه نازل شده است را نخوانده‌ايد كه : اينما تكونوا يدرككم الموت و لو كنتم فى بروج مشيّدة.[1]

و نيز نديده‌ايد كه حق تعالى فرموده : لبرز الذين كتب عليهم القتل الى مضاجعهم‌[2]

اگر من در جاى خود بمانم اين خلق ننگين به چه آزمايش شوند و چه كسى در قبر من در كربلاء ساكن گردد با اينكه خداوند در روز دحو الارض آن را براى من انتخاب كرده و پناه شيعيان قرار داده تا مأمن آنها باشد و لكن روز شنبه كه روز عاشوراء است حاضر شده و در آخر آن روز كشته مى‌شوم و پس از من هيچ يك از اهل و خويشان و برادران و خاندان من كه مطلوب دشمنان باشد باقى نماند و سر من را براى يزيد لعنة اللّه عليه ببرند .

جنيّان گفتند : اى حبيب خدا سوگند به ذات اقدس الهى اگر امر تو واجب الاطاعه نبود و مخالفت فرمانت جائز مى‌بود همه دشمنانت را مى‌كشتيم .

حضرت فرمودند : به خدا قسم ما از شما برآنها قادرتر هستيم منتهى ما از توانائى و قدرتى كه داريم استفاده نكرده تا هركس كه هلاك مى‌شود از روى برهان و دليل بوده و آن كس هم زنده مى‌گردد و هدايت مى‌شود از روى دليل و

[1] آيه (78) از سوره نساء

[2] آيه (154) از سوره آل عمران‌