گاهى با عمود و زمانى با شمشير و بعضا با نيزه آبدار كارزار مى‌نمود

شعر

لشگر عمر سعد ملعون برخى از عشقبازى و جان‌نثارى آن دلير در تحيّر بوده و بعضى از شجاعت و رشادتش به عجب آمده بودند :

ربيع بن تميم مى‌گويد :

فو اللّه لقد رأيته يطرد اكثر من مأتين من البأس، به خداى آسمان و زمين قسم ديدم عابس را كه زياده از دويست مرد جنگى را در جلو انداخته مانند بزان مى‌راند .

مرحوم ملّا حسين كاشفى در روضة الشّهداء مى‌نويسد : ربيع بن تميم مى‌گويد :

من با وى آشنائى داشتم گفتم : اى عابس سر برهنه و تن بى‌زره خود را در درياى هيجاء افكنده‌اى از غرقاب هلاكت نمى‌انديشى؟

عابس جوابى داد كه مضمونش اين بيت بود :

اين بگفت و از من درگذشت و خود را در ميان تير و شمشير و سنان افكند و همچون شير گرسنه مى‌غريد و صفوف كفر را مى‌دريد و از آن طرف آن كفّار و فسّاق نيز دست از ايذاء و آزار برنمى‌نداشتند