سپس حمله برد برآن درياى لشگر و با شمشير آتشبار دمار از روزگارشان برآورد
به روايت مناقب پانزده نفر
از شجاعان لشگر دشمن را به دار البوار فرستاد و بسيارى از پيادگان را
از حيات محروم ساخت .
مرحوم محدّث قمى در منتهى الآمال فرموده : حجّاج بيست و پنج نفر
از لشگر دشمن را بخاك هلاكت افكند صف دشمن بسته شد و لشگريان از ضرب تيغش به تنگ آمدند
بناچار از دور و نزديك تيربارانش نمودند آن شيردل رجز را اعاده كرد و كارزار سختى نمود
تا از كثرت زخم و خستگى مفرط از پاى درآمد
آن روباه صفتان حال را كه چنين ديدند
دورش را احاطه كرده با نوك سنان بدن مباركش را سوراخ سوراخ و با شمشير پاره پاره و
قطعه قطعه كردند رحمة اللّه عليه .
آمدن هاشم بن عتبه به مدد امام عليه السّلام و شهادت آن جوانمرد (34)
مرحوم ملّا حسين كاشفى در روضة الشّهداء مىنويسد :
بعد از ظهر عاشوراء كه رفته رفته كار برحضرت ابا عبد اللّه الحسين سخت
مىشد و بسيارى از اصحاب شهيد شده و باقىمانده آنها نيز همگى خسته و زخمدار بودند
ناگاه از دست راست حضرت از ميان بيابان سوارى بيرون آمد برخنكى تازى نژاد نشسته و برگستوانى
با جلال زرّين و سيميمن در روى كشيده مركبى كه در معركه چون قطرات
غمام فرودويدى و برمصاعد معركه چون دخان
به اندك زمانى به دامن آسمان رسيدى .