شعر

بارى لشگر تاب مقاومت آن شجاع دلاور را نياوردند فرار اختيار كردند .

زهير دلاور بخاطرش گذشت كه مبادا امام عليه السّلام با اصحاب و احباب نماز بگذارد و او از اين فيض عظيم محروم بماند چنانچه حبيب از آن بى‌نصيب ماند لذا به سرعت خود را به محضر مبارك امام عليه السّلام رساند .

نماز خواندن امام عليه السّلام با اصحاب و شهادت سعيد بن عبد اللّه (21)

ابن شهرآشوب نقل كرده پس از شهادت حبيب بن مظاهر امام عليه السّلام در آن دشت پرآشوب و فتنه نماز خوف خواندند .

نماز خوف طبق آنچه فقهاء فرموده‌اند نمازى است كه بواسطه كثرت جمعيت دشمن و خائف بودن از آنها جمعيّت نمازگزاران به دو فرقه تقسيم مى‌شوند .

يك فرقه با امام عليه السّلام نماز مى‌خوانند و فرقه ديگر در پيش روى امام ايستاده از آن وجود مبارك و نمازگزاران حفاظت مى‌نمايند .

عمر بن سعد حرامزاده وقتى ديد كه امام عليه السّلام با اصحاب آماده خواندن نماز هستند فرمان داد كه تيراندازان ايشان را تيرباران كنند .

امام عليه السّلام كه اين بى‌شرمى را از اهل كوفه و شام ملاحظه فرمودند دو نفر از اصحاب را انتخاب نمودند :

يكى : سعيد بن عبد اللّه الحنفى و ديگرى زهير بن قين بجلى .

حضرت به ايشان فرمودند شما در پيش صف نمازگزاران باشيد و نگذاريد