علامت مى‌باشد، اگر آن برسر پا باشد لشگر آماده و برسر جا استوار هستند خلاصه اگر در لشگر هزار علم بوده و جملگى صحيح و برپا باشند ولى لواء اعظم سرنگون باشد همه لشگر فرار كرده و متفرق مى‌شوند بنابراين چنين علمى را عبث بدست هركسى نمى‌دهند بلكه دارنده آن بايد صفت شجاعت و رشادت داشته، كرّار غير فرّار باشد لذا خامس آل عباء سلام اللّه عليه لواء اعظم لشگر خود را بدست مبارك اشجع ناس و شجاع مهراس ثابت الاساس شير بيشه پردلى يعنى برادر والاگهرش حضرت ابو الفضل العباس سپرد .

همينكه امام عليه السّلام علم خاصه خود را به دست باكفايت برادر داد و او را به قلب لشگر فرستاد آن نهنگ درياى فتح و ظفر با شش برادر كوه‌پيكر كه شيران دشت يلى و پسران مرتضى على بودند با سلاح تمام از عقب برادر والامقام خود روان شدند و همچنين برادرزاده‌ها يعنى قاسم بن حسن و احمد بن الحسن و ابو بكر بن الحسن و عبد اللّه بن حسن و حسن بن حسن و نيز بنى اعمام مانند :

عبد اللّه بن مسلم بن عقيل، عبيد اللّه بن مسلم بن عقيل و همچنين اولاد عقيل كه نه تن بودند باين شرح :

جعفر بن عقيل، عبد الرحمن بن عقيل، عبد اللّه اكبر من عقيل، محمّد بن ابى سعد بن عقيل، موسى بن عقيل، عون بن عقيل، عبد اللّه اصغر بن عقيل، على بن عقيل و احمد بن عقيل و اولاد جعفر بن ابى طالب كه از عبد اللّه جعفر بودند مثل عون بن عبد اللّه جعفر و محمد بن عبد اللّه جعفر تمام خويشان و اقارب حضرت كه قريب سى نفر بودند و هيجده نفر از آنها فرسان هيجاء بودند آمدند در گرد وجود مبارك قمر بنى هاشم صف بستند .

ذكر اسامى ياوران حضرت امام حسين عليه السّلام‌

ياوران امام عليه السّلام دو دسته بودند :

اوّل : بنى هاشم و منسوبين به امام عليه السّلام‌