يابن رسول اللّه ما به چه حجّت دست اعتصام از دامن ولاى تو بازداريم و از ملك خدمت و ملازمت تو كه سبب پادشاهى جاويد است روى به كدام مملكت آريم، بلكه ما ملك آنرا دانيم كه سلطانش توئى و جان را از آن دوست داريم كه جانانش توئى .

اى ريحان روضه رسالت و اى ياسمن گلشن جلالت ما را از بوستان وصال خود به خارستان فراق حواله مكن كه اگر همه عالم پرگل و گلزار است با خارستان عشق جمالت آنها همه در نظر ما خار است .

يابن رسول اللّه ما به حقيقت تو را شناخته‌ايم و لواى هوادارى تو برسر ميدان مخالصت افراخته و مركب حق‌شناسى در مضمار متابعت تو تاخته‌ايم و رسم بى‌وفائى و پيمان‌شكنى كه در مذهب فتوّت و آئين مروّت روا نيست برانداخته، اگر تو آستين ملال برما افشانى يا دامن صحبت از ما درچينى ما دست از دامن تو بازنداريم و اگر از در برانى از ديوار درآئيم .

بعد از آن‌كه حق تعالى نعمت تو دريافته باشيم طريقه شكرگذارى و وظيفه سپاس‌دارى اقتضاى آن مى‌كند كه تا زنده باشيم چنين نعمتى را از دست ندهيم و