1

مناظره با عالم معروف به «كُتُبى»

وى در مجلسى رو به شيخ مفيد كرد و گفت: چرا از اعتقاد به خلافت ابى بكر روى گردانيد، در حالى كه امّت، خلافت او را پذيرفته اند؟

شيخ مفيد: من پاسخى مى دهم كه در حدّ فهم تو باشد و آن اين كه امّت اسلامى اتفاق نظر دارند كه امام امّت نياز به امام ديگر پيدا نمى كند و در اداره كشور و پاسخ به مسائل، خودكفاست، ولى از طرف ديگر، خليفه نخست بالاى منبر گفت:

«ولّيتكم ولستُ بخيركم فإن استقمتُ فاتّبعونى وإن اعوججت فقوّمونى».

«من به خلافت برگزيده شده ام و من بهترين شما نيستم، اگر به راه راست رفتم، از من پيروى كنيد و اگر به كژراهه رفتم، مرا به راه راست باز گردانيد...».

وى از اين گفتار به نيازمندى خود به رعيّت در تدبير كشور اعتراف مى كند، بنابراين، آن كس كه به رعيت نيازمند است، او به امام، نيازمندتر است.

با توجه به اين حقيقت، كه امامى، به امام ديگر نيازمند نيست، خلافت او باطل مى شود، چون او به امام ديگر نيازمند گرديد.