«از اموال آنان زكات بگير و از اين طريق آنها را پاكيزه بگردان».

و در آيات ديگر مقدار ماليات ومصارف آنها دقيقاً تعيين گرديده است.

بنا به مضمون آيات و رواياتى كه در اين زمينه وارد شده و سيره شخصى رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم)در دوران رسالت بر آن گواهى مى دهد، پيامبر گرامى، زعيم مسلمانان، حاكم جامعه، فرمانرواى ملت، سياستمدار امت، بود و آنچه را كه بايد فرمانرواى مطلق جامعه انجام دهد وى انجام مى داد چيزى كه هست زعامت او يك موهبت الهى بود كه از جانب خداوند به وى تفويض شده بود بدون اينكه مردم او را براى اين مقام انتخاب كرده باشند.

3. مرجعيت درمعارف واحكام اسلام

شكى نيست كه رهبرى پيامبر گرامى منحصر به امور سياسى و اجتماعى نبود بلكه وى به گواهى آيات قرآن معلم و آموزگار كتاب آسمانى [1] مبين مشكلات قرآن [2] و بازگو كننده سنن و احكام الهى بود[3] از اين جهت به اتفاق جامعه اسلامى و نصوص قرآن، گفتار و رفتار وى در تعاليم عالى اسلام و وظايف بندگان سند وحجت مى باشد.

تا اين جا با اقسام ولايت تشريعى كه از ناحيه شارع مقدس براى پيامبر و ديگر پيشوايان معصوم ثابت است آشنا شديم.و در عصر غيبت مسئول اين مقامات، فقيه جامع الشرايط است كه تفصيل آن را دركتابهاى مربوط به كلام اسلامى مى خوانيد.