(وَ لا يُنَنِّـئُكَ مِثْلُ خَبير) بلكه آنچه عجيب است اين است كه سنگ و گل وچوب و فلز، زنده شوند وبر حقيقت گواهى دهند.

بنابراين تفسير مفاد آيه، از موضوع بحث خارج بوده و استدلال با آن، بر نفى ارتباط بسان سالبه به انتفاى موضوع خواهد بود.

دليل سوم منكران ارتباط

(أَيُشْرِكُونَ ما لا يَخْلُقُ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ* وَ لا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ* وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الهُدى لا يَتَّبِعُوكُمْ سَواءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ* إِنَّ الّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ عِبادٌ أَمْثالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ* أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَيْد يَبْطِشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِها أَمْ لَهُمْ اذانٌ يَسْمَعُونَ بِها قُلِ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلا تُنْظِرُونَ). (اعراف/191ـ195)

«آيا موجوداتى را كه چيزى خلق نمى كنند و خودشان مخلوق مى باشند، شريك قرار مى دهند.موجوداتى كه نمى توانند آنها و نه خودشان را كمك نمايند. اگر آنها را به هدايت دعوت كنيد، شما را پيروى نمى كنند چه آنها را بخوانيد و يا ساكت بمانيد نتيجه يكسان است. آنها را كه مى خوانيد بسان شما بندگان خدا هستند اگر راست مى گوييد آنها را بخوانيد تا شما را اجابت كنند. مگر آنها پا دارند كه با آن راه بروند، يا دست دارند كه با آن چيزى را بگيرند (كارى صورت دهند) يا چشم دارند كه با آن ببينند يا گوش دارند كه با آن بشنوند؟ بگو شريكان پندارى را بخوانيد و درباره من حيله كنيد، و مهلتم ندهيد».