اخلاص) كه بوسيله آن چركى (آثار) گناهان را از من بشوئى (آنها را نابود كرده مرا بيامرزى) و هنگام مرگ مرا بر دين خود و آئين پيغمبرت محمّد- عليه السّلام- بميران-] [14 بار خدايا من در اينجا بسوى تو، توبه و بازگشت مينمايم از گناهان بزرگ و كوچك خويش و از گناهان پوشيده و آشكارم و از لغزشهاى گذشته و تازه‌ام، توبه و بازگشت كسيكه گناهى (از گناهان) را با خود نگويد و در دل نگذراند كه بگناهى باز گردد (دو باره بجا آورد)-] [15 و تو اى خداى من در كتاب محكم و استوار خود (قرآن مجيد كه باطل و نادرستى در آن راه ندارد) فرموده‌اى كه تو، توبه و بازگشت را از بندگانت ميپذيرى و از گناهان در ميگذرى (اشاره به س 42 ى 25: وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ‌ يعنى و او است خدائى كه توبه را از بندگانش ميپذيرد و از گناهان در ميگذرد و ميداند آنچه را كه بجا ميآوريد) و آنان را كه پيوسته توبه ميكنند (از نظر كميّت و اندازه يا كسانى را كه پس از توبه گناهى بجا نميآورند از نظر كيفيّت و چگونگى) دوست ميدارى (اشاره به س 2 ى 222: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ‌ يعنى همانا خداوند آنان را كه پيوسته‌